Aşka ve toprağa ahdımız var oy maral maral. Şiir serpin üstüme su yerine, sevgi serpin üşüyorum.
Gel, yürek çatlağı bir ezgiye sar beni, gül yaprağı bir sevgiye sar ki, ölem.
Gümbür gümbür bir yürek nasıl düşermiş toprağa, görsün dünya alem.
Elveda nazlı çiçek, elveda.Teyran çiçegi sana su veremem, koklayamam bir daha, okşayamam nazlı yapraklarını.
Bağışla beni. Derin bir ah gibi sevdalar içinde tutuşan upuzun nehirler alsın beni ah maral.
Tutmaya gücüm yetmiyor artık kalbimdeki soluğu. Turnamın göğsü yaralı, turnamın kanadı kırık, taşıyamaz gurbeti kanatlarında .
Bitmeyen bir hüznün kıskacında yaralı ezgilere tutsak kaldım, paramparça kaldım ortasında karanlığın,
geçen trenler de almıyor beni, içimde tarifsiz kederler büyüyor. Toz toz oldum buralarda , duman duman.
Gel gör ki, kan çanağı gözlerim, sesim gelmiyor oralara ah maral maral...